DARI BUKU RONGGO WARSITO.
(renungan falsafah hidup orang jawa)
Rejeki iku ora iså kliru
Senajan pådå lakumu
Senajan pådå dodolan mu
Senajan pådå nyambut gawemu
Kasil sing ditåmpå bakal bedå2
Iså bedå nèng akèhé båndhå
Iså ugå ånå nèng Råså lan Ayemé ati, yaiku sing jenengé tentreming ati
Kabèh iku såkå tresnané Gusti kang måhå kuwåså
Såpå temen bakal tinemu
Såpå wani rekåså bakal nggayuh mulyå
Dudu akèhé, nanging berkahé kang dadèkaké cukup lan nyukupi
Wis ginaris nèng takdiré menungså yèn åpå sing urip kuwi wis disangoni såkå sing kuwåså
Dalan urip lan pangané wis cemepak cedhak kåyå angin sing disedhot bendinané
Nanging kadhang menungså sulap måtå lan peteng atiné, sing adoh såkå awaké katon padhang cemlorot ngawé-awé, nanging sing cedhak nèng ngarepé lan dadi tanggung jawabé disiå-siå kåyå orå duwé gunå
Rejeki iku wis cemepak såkå Gusti, ora bakal kurang anané kanggo nyukupi butuhé menungså såkå lair tekané pati
Nanging yèn kanggo nuruti karep menungså sing ora ånå watesé, rasané kabèh cupet, nèng pikiran ruwet, lan atiné marahi bundhet
Welingé wong tuwå, åpå sing ånå dilakoni lan åpå sing durung ånå åjå diarep-arep, semèlèhké lan yèn wis dadi duwèkmu bakal tinemu, yèn ora jatahmu, åpå maneh kok ngrebut såkå wong liyå nganggo cårå sing ålå, yå waé, iku bakal gawé uripmu lårå, rekåså lan angkårå murkå sak jeroning kaluwargå, kabeh iku bakal sirnå balik dadi sakmestiné
Yèn umpåmå ayem iku mung biså dituku karo akèhé båndhå dahnå rekasané dadi wong sing ora duwé
Untungé ayem isà diduwèni såpå waé sing gelem ngleremké atiné ing bab kadonyan, seneng tetulung marang liyan, lan pasrahké uripé marang gusti kang murbeng dumadi.
0 komentar:
Posting Komentar